Uprawa

Seler bulwiasty ma długi okres wegetacyjny i sadzony jest jako sadzonka, a nie bezpośrednio wysiewany. Przy sadzeniu należy pamiętać, że punkt wegetacji selera nie może pokrywać się z ziemią. Zbyt płytkie zasianie przyczynia się do silnego rozwoju korzeni pobocznych. W głównej fazie wzrostu w lipcu i sierpniu seler potrzebuje wystarczającej ilość wody. Od sierpnia jego korzenie mogą być zebrane. Do tego są płasko ścinane przy pomocy noża. Dzięki temu główna część korzenia zostaje w ziemi. Do magazynowania zebrane są korzenie przed pierwszym mrozem, przy czym i korzenie i liście są obcinane. Trzeba uważać, by nie uszkodzić przy tym bulwy. Świeże lub ususzone liście selera bulwiastego mogą być używane jako przyprawa.

Składniki

Przy składnikach selera wspomnieć należy o witaminie B6 (pyridoksynie) i fosforze.

Obróbka

Należy usunąć liście selera i umyć, dokładnie go przy tym szczotkując. Sękate i rozgałęzione miejsca należy odciąć. Seler to typowe warzywo do zup, może być także użyty do sałatki. Popularny jest również kotlet z selera, do którego oczyszczoną bulwę selera można pokroić w plastry, obtoczyć w panierce i usmażyć. Świeże lub ususzone liście selera mogą być użyte jako przyprawa do zup.

Przechowywanie/konserwacja

Gdy liście selera korzeniowego nie są usunięte, może on być przechowywany około tygodnia w lodówce; z obciętymi liśćmi stanowczo dłużej. W piwnicy można go przechowywać w wilgotnym piasku. Do tego należy wcześniej skrócić korzenie i odwrócić liście zewnętrzne. Można go ususzyć razem z kawałkami marchwi i pora, pokrojonymi w cienkie paski lub krążki, tak by nadawały się jako dobra przyprawa do zup.