Uprawa

Szczególnie dobrze dojrzewa w morskim klimacie z jednostajną, względnie wysoką wilgotnością powietrza i niskimi wahaniami temperatury. Wskutek ogromnego przyrostu masowego następującego w krótkim czasie charakteryzuje się dużymi wymaganiami odnośnie dostępności wody oraz składników odżywczych. Dlatego też dobre warunki do udanej uprawy stwarzają średnie lub ciężkie gleby o dużej miąższości, bogate w próchnicę.

Składniki

100 g kapusty pekińskiej ma wartość energetyczną wynoszącą 55 kilo dżuli i zawiera około 94 g wody, 1,5 g białka, 0,2 g tłuszczu, 2,2 g węglowodanów oraz 1 g błonnika. Zawiera także minerały i witaminy: ok. 105 mg wapnia, 0,8 mg żelaza, 65 mg sodu, 300 RE witaminy A i 45 mg witaminy C. Kapusta pekińska, inaczej niż pozostałe gatunki kapusty, dzięki zawartości olejku gorczycznego oraz aminokwasów nie powoduje wzdęć. Zwłaszcza duszona w mleku jest lekkostrawna i charakteryzuje się tylko lekko wyczuwalnym zapachem i smakiem kapusty. Użyta do sałatek przez długie godziny pozostaje chrupiąca, świeża i zachowuje swój kształt.

Obróbka

Znajdująca wiele zastosowań kapusta pekińska łączy zalety sałaty głowiastej, kapusty białej, endywii oraz kapusty włoskiej. Jednakowo dobrze nadaje się do sałatek, jak i do dań na ciepło. Najpopularniejsze dodatki do sałatki to jabłka, pomarańcze, mandarynki, kiwi, brzoskwinie i inne. W przypadku podawania na ciepło obróbka odbywa się jak w przypadku kapusty białej oraz kapusty włoskiej: należy usunąć zewnętrzne luźne liście, obciąć końcówkę, umyć główkę, porozdzielać liście i pokroić w paseczki. Czas gotowania wynosi niecałe 10 min. Tak przygotowana kapusta pekińska doskonale nadaje się na przystawkę do dań mięsnych i rybnych.

Przechowywanie/konserwacja

W pojemniku na warzywa w lodówce kapusta pekińska zachowa świeżość przez tydzień. Kapusta pekińska ma tę zaletę, iż pokrojone liście nawet po upływie kilku godzin pozostają chrupiące i świeże, nawet gdy wymieszane zostały z dresingiem.